Na današnji dan, 25. februara, obeležavamo 824. godišnjicu od smrti Stefana Nemanje, osnivača dinastije Nemanjić, koji je preminuo u manastiru Hilandar. Njegovo ime, Sveti Simeon, postalo je simbol duhovnosti i monaštva, a on je rođen oko 1114. godine u Ribnici, u blizini Podgorice. Stefan Nemanja je bio ključna figura u istoriji srpskog naroda, poznat kao veliki vladar i ujedinitelj srpskih zemalja.
Tokom svoje vladavine, Stefan Nemanja je uspeo da stvori nezavisnu srpsku državu i postane branitelj pravoslavlja. Njegova sposobnost da se bori protiv jeresi i da uspostavi mir sa susednim zemljama doprinela je stabilnosti i razvoju srpskih teritorija. Njegova milost prema sirotinji i darežljivost prema onima kojima je bila potrebna pomoć učinili su ga omiljenim među narodom.
U 1196. godini, kada je postigao mir s okolnim državama, Stefan Nemanja se odlučuje da se odrekne prestola u korist svog srednjeg sina, Stefana Prvovenčanog, koji je postao prvi kralj iz dinastije Nemanjić. Ova odluka je pokazala njegovu mudrost i dalekovidost, jer je želeo da osigura stabilnost nasleđa.
Sledećeg dana, Stefan Nemanja se zamonašuje u manastiru Studenica, gde dobija novo ime, Simeon. Ovaj korak označava njegovu predanost duhovnom životu. Njegov put vodi ga do manastira Vatoped na Svetoj Gori, gde se sastaje sa svojim najmlađim sinom, monahom Savom, koji će kasnije postati Sveti Sava.
Zajedno su obnovili manastir Hilandar, koji su dobili od vizantijskog cara, iako je Stefan Nemanja u njemu boravio samo sedam meseci. Njegove mošti su kasnije prenete u Studenicu, gde je i sagradio zadužbinu. Osim Hilandara, Stefan Nemanja je bio poznat i po izgradnji drugih značajnih manastira, kao što su Đurđevi stupovi i manastir Svetog Nikole kod Kuršumljije.
Njegova moć i duhovnost su ga učinili poznatim i po čudotvorstvu. Zbog čudotvornog tečenja mira iz njegovih moštiju, dobio je naziv Mirotočivi. Legenda kaže da vinova loza koja je iznikla iz njegovog privremenog groba u Hilandaru i danas rađa čudotvorno grožđe, čiji plodovi pomažu parovima da dobiju decu.
Žitije Stefana Nemanje ostalo je zapisano u nekoliko verzija, a njegovi sinovi, Sveti Sava i Stefan Prvovenčani, kao i jeromonah Domentijan, doprineli su očuvanju njegovog nasleđa. Sveti Sava, kao najmlađi sin Stefana Nemanje, krenuo je stopama svog oca i takođe se zamonašio, preuzimajući ime Simeon.
U svetlu ovih značajnih događaja, važno je naglasiti da pobožna razmišljanja i duhovna razmatranja treba da dodirnu dušu i srce svakog od nas. Post je vreme kada se okupljamo kako bismo se odrekli loših reči, dela i misli, ali i da se odrekne određenih vrsta hrane, kako bi smo se duhovno pripremili za važnije događaje.
Na II vaseljenskom saboru, Sveti Sava je postavio Grigorija Bogoslova za svog naslednika na carigradskom patrijarškom prestolu, što dodatno naglašava značaj i uticaj koji je Stefan Nemanja imao kroz svoju porodicu i nasleđe. Njegov život i dela ostavili su dubok trag u istoriji srpskog naroda, a njegovo ime će zauvek ostati u srcima i umovima svih Srba.
U svetlu sećanja na Stefana Nemanju, danas se prisetimo svih njegovih dostignuća i vrednosti koje je predstavljao, kao i nasleđa koje je ostavio za buduće generacije.
