U Beogradu je danas, u 87. godini života, preminuo akademik Mihailo Vojvodić, jedan od najistaknutijih istoričara u Srbiji, saopštila je Srpska akademija nauka i umetnosti (SANU). Vojvodić je ostavio dubok trag u srpskoj istoriografiji, a njegov rad obuhvata različite aspekte istorije i međunarodnih odnosa, posebno u kontekstu Balkana.
Mihailo Vojvodić rođen je 1938. godine na Cetinju. Njegovo akademsko obrazovanje započelo je na Filozofskom fakultetu u Beogradu, gde je diplomirao na grupi za istoriju 1960. godine. Tokom svojih studija, pokazao je izuzetnu posvećenost i talent, što je rezultiralo njegovom magistraturom 1964. godine, a potom i odbranom doktorske disertacije pod nazivom „Skadarska kriza 1913. godine“ 1966. godine.
Godine 1961. Vojvodić je izabran za asistenta na Katedri za opštu istoriju novog veka na Filozofskom fakultetu, a 1980. godine postaje redovni profesor. Njegova posvećenost obrazovanju i istraživanju nije se ograničavala samo na predavanje; obavljao je i značajne funkcije unutar fakulteta, uključujući pozicije šefa Katedre za opštu istoriju novog veka, upravnika Odeljenja za istoriju u periodu od 1988. do 1990. godine, kao i dekana fakulteta od 1998. do 2000. godine.
Vojvodić je bio poznat po svom istraživačkom radu, koji se fokusirao na opštu i nacionalnu istoriju novog veka. Posebno je proučavao razvoj Istočnog pitanja, međunarodne odnose Srbije, kao i politiku velikih sila na Balkanu. Njegovi radovi su obuhvatali složene političke i društvene kontekste, što ga čini jednim od vodećih stručnjaka u ovoj oblasti.
Među njegovim najznačajnijim delima su knjige „Srbija u međunarodnim odnosima krajem XIX i početkom XX veka“, „Putevi srpske diplomatije: Ogledi o spoljnoj politici Srbije u XIX i XX veku“, „Izazovi srpske spoljne politike (1791−1918)“ i „Balkanski rasplet: Otpor Srbije stranim interesima na Balkanu (od Aneksione krize do Velikog rata)“. Ova dela su doprinosila razumevanju složenih odnosa u regionu i značajno uticala na oblikovanje savremenih istraživanja u istoriji Srbije.
Godine 2009. Vojvodić je izabran za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti, a 2015. godine postao je redovni član. Ova priznanja svedoče o njegovom značaju u naučnoj zajednici i njegovom doprinosu razvoju istoriografije u Srbiji.
Za svoj naučni rad, Vojvodić je dobio brojne nagrade i priznanja, među kojima su Nagrada Vukove zadužbine za nauku, Nagrada „Vladimir Ćorović“ i Povelja Univerziteta u Istočnom Sarajevu. Ova priznanja potvrđuju njegovu posvećenost i doprinos naučnoj zajednici, kao i njegovu ulogu u oblikovanju savremene srpske istoriografije.
Osim što je bio istaknuti akademik, Vojvodić je bio i mentor mnogim mladim istoričarima. Njegova sposobnost da prenese znanje i strast prema istoriji na studente ostavila je dubok utisak na generacije koje su prošle kroz njegove učionice. Njegova smrt predstavlja gubitak ne samo za akademsku zajednicu, već i za sve one koji su imali privilegiju da ga poznaju i uče od njega.
U trenutku kada se opraštamo od Mihaila Vojvodića, njegovo nasleđe će živeti kroz njegove radove i uticaj koji je imao na srpsku istoriju i kulturu. Kako su mnogi istakli, njegov doprinos istraživanju i razumevanju složenih istorijskih procesa na Balkanu, ostaviće neizbrisiv trag u istorijskoj nauci. Srpska akademija nauka i umetnosti, zajedno sa celokupnom javnošću, izražava saučešće njegovoj porodici i prijateljima u ovom tužnom trenutku.
