Čuveni srpski rukometaš Radivoje Krivokapić preminuo je od posledica srčanog udara u 72. godini života. Rođen je 11. septembra 1953. godine u Senti i tokom svoje karijere igrao je u mnogim klubovima, uključujući beogradski Partizan. Osvojio je titulu prvaka Jugoslavije 1980. godine i bio je najbolji strelac i igrač prvenstva sa 227 golova i sa 317 postignutih golova.
Kao član reprezentacije, Krivokapić je osvajao zlatne medalje na Mediteranskim igrama u Alžiru 1975. i Splitu 1979. godine. Također je bio učesnik na Letnjim olimpijskim igrama 1976. godine u Montrealu, gde je zauzeo 5. mesto. Sa reprezentacijom Jugoslavije osvojio je srebrnu medalju na Svetskom prvenstvu u rukometu 1982. godine u Zapadnoj Nemačkoj, sa ukupno 94 nastupa u dresu sa državnim grbom.
Krivokapić je bio poznat po svojim izvanrednim fizičkim sposobnostima i jedan od igrača sa najjačim šutem u svoje vreme. Dobitnik je nacionalnog priznanja za izuzetan doprinos afirmaciji i razvoju sporta, na osnovu Uredbe Vlade Republike Srbije iz 2007. godine.
Njegova smrt je šokirala sportsku zajednicu, a kolege, prijatelji i navijači izražavaju duboko saučešće njegovoj porodici. Mnogi se sećaju Krivokapića kao izuzetnog sportiste i velikog šampiona koji je ostavio neizbrisiv trag u svetu rukometa.
Krivokapić je bio uzor mnogim mladim rukometašima i njegova smrt ostavlja veliku prazninu u svetu sporta. Njegova posvećenost, talent i borbeni duh inspirisali su generacije sportista, a njegovo nasleđe će ostati večno živo u srcima svih koji su ga poznavali i cenili.
Njegovi uspesi na terenu i van njega, njegova posvećenost sportu i njegova ljubav prema rukometu će ostati zauvek zapamćeni. Radivoje Krivokapić će biti upamćen kao legenda srpskog rukometa i jedan od najvećih sportista svoje generacije.
Njegova smrt je nenadoknadiv gubitak za srpski rukomet i celokupnu sportsku zajednicu. Njegovo nasleđe će živeti kroz sećanja na njegove velike uspehe, ali i kroz inspiraciju koju je pružio svima koji su ga poznavali i pratili njegovu karijeru.
Radivoje Krivokapić će ostati simbol borbe, požrtvovanosti i sportskog duha, a njegovo ime će zauvek biti upamćeno kao jedno od najvećih imena u istoriji srpskog rukometa. Neka mu je večna slava i hvala za sve što je učinio za sport i svoju zemlju.
