Danas se navršava tačno 104 godine od smrti srpskog vojnog vođe, vojvode Radomira Putnika, u gradiću Nici. Radomir Putnik rođen je od oca Dimitrija, učitelja, i majke Marije, a prezime Putnik potiče od njegovog dede koji se doselio sa Kosova i Metohije u Banat. Putnik je završio osnovnu i srednju školu u Kragujevcu. Bio je odmeren i učtiv, ali je voleo da se istakne kao vođa u društvu. Posle završetka Vojne akademije u Beogradu, Putnik je bio aktivan u Prvom srpsko-turskom ratu, gde je pokazao hrabrost i sposobnost komandanja.
U Drugom srpsko-turskom ratu, Putnik je komandovao Rudničkom brigadom prve klase te dao značajan doprinos oslobođenju više gradova. Posle rata, Putniku je poverena obaveštajna služba gde je sprovodio reorganizaciju i težio da informacije služe vojsci, a ne političkim obračunima. Putnik je imao sukobe sa dinastijom Obrenović, što ga je koštalo smene sa mesta načelnika Glavnog generalštaba. Ipak, posle dolaska dinastije Karađorđević na vlast, vraćen je u vojnu službu i postavljen za načelnika Glavnog generalštaba, gde je ostao dvanaest i po godina.
U Prvom balkanskom ratu, Putnik je igrao važnu ulogu u oslobađanju teritorija austrougarske i turske imperije. U Prvom svetskom ratu, Putnik je bio ključna figura u odbrani Srbije od austrougarske invazije. Odluke koje je donosio tokom borbi su se pokazale kao ispravne, uprkos tehničkoj superiornosti neprijatelja. Bez obzira na vojne poraze koje je Srbija pretrpela, Putnik je ostao smiren, hrabar i smelo je vodio operacije.
Nakon dolaska na Krf zbog lečenja i smene sa mesta načelnika štaba Vrhovne komande, Putnik je patio od usamljenosti i neprihvaćanja. Smrt ga je zatekla u septembru 1917. godine, ali su njegovi doprinosi srpskoj vojsci i njegovo vojničko umeće ostali zapamćeni kao deo srpske istorije. Vojska se oprašta od vojvode Putnika, vojnog vođe koji je hrabro stajao na čelu srpskih trupa u najtežim trenucima.
