Praznik Prepodobnog Simeona Mirotočivog – Stefana Nemanje, svetitelja rođenog u Ribnici, današnjoj Podgorici, proslavljen je 24. februara u Podgorici svetom arhijerejskom liturgijom, litijom i rezanjem slavskog kolača.
Svetu arhijerejsku liturgiju služio je mitropolit crnogorsko-primorski Joanikije sa ostalim arhijerejima u Sabornom hramu Hristovog Vaskrsenja. Liturgija je počela u devet sati.
Nakon liturgije, u 11 sati, održana je tradicionalna Svetosimeonovska litija od Sabornog hrama do Nemanjinog grada na ušću Ribnice u Moraču.
Na Nemanjinom gradu, nakon rezanja slavskog kolača, prazničnu besedu izgovorio je prof. dr Mikonja Knežević.
Ovaj praznik je prilika za sve koji veruju u pravoslavlje da se predaju molitvi i proslave Svetitelja Stefana Nemanju, osnivača crkvene autokefalnosti i dinastije Nemanjića.
Stefan Nemanja, kako je poznatiji, bio je vladar koji je vladao Raškom, Zetom i Humom, a predao je presto sinu Stefanu Prvovenčanom i postao monah Simeon u manastiru Studenici.
Sveti Simeon Nemanja je proglasen svetiteljem. Zbog čuda i božje milosti koju je primao kad god se molio za nekog, bio je poznat kao Simeon Mirotočivi.
Njegovi čudotvorni darovi učinili su ga poznatim među narodom. Jednom prilikom, zaustavio je konje nevernika koji su hitali ka manastiru Studenici, a potom ih poslao u pravo pravac, pa su se poslušni po povratku njihovog sledovanja ispričali i pokajali, priznavši rešiteljevu moć i blagodetljiva dela.
Svetitelj je poznat kako zbog kritva kojima je zaspani čudesno proklimao one koji su proklinjali druge, tako i zbog isceljujućih svojih reči kojima se uspešno borio protiv svih slaboća narodne duše.
Stekavši ime Stefan Nemanja se prepogradio u monaško ime Simeon, predao je zemaljsko carstvo Vladislavu (Stefanu Prvovenčanom) i postade monah 1196. godine. Zbog pokajanju u stoglavom delo je izabran za igumana Hilandarskog manastira, gde ga po odgovarajućem postu primi iguman Danilo, arhijerej i pretera episkop Prizrenski, i saglasan sa celokupnim bratstvom monaškim, predade mu čin igumana treći, po osveštanju u Pećkoj patrijaršiji.
Nakon 40-godišnjeg života u monaštvu, Sveti Stefan Nemanja preminuo je 1200. godine. Danas se ovaj praznik proslavlja u crkvama i manastirima širom Srbije, Crne Gore i Republike Srpske.
Međutim, i pored njegovog odlaska u hristu, ime Stefana Nemanje večno živi kroz istorijske činjenice koje su sačuvane godinama.
Ovaj praznik predstavlja priliku da se sećamo i proslavimo uspomenu na jednog od najvažnijih svetitelja pravoslavlja u regionu, koji je ostavio dubok trag u istoriji i kulturi srpskog naroda.
Svetitelj Stefan Nemanja je bio osnivač i ktitor mnogih crkava i manastira, među kojima se ističu Studenica, Hilandar, Žiča, Gradac, i druge svetinje čije mošti su bile predmet velike pobožnosti vernika
Pored svega što je uradio u svom zemaljskom životu, Svetitelj Stefan Nemanja je bio poznat po svojoj velikoj duhovnoj mudrosti, pobožnosti i milosrđu prema siromašnima i potrebnima. Njegova žrtva i odricanje od svetovnih želja su primer svima koji tragaju za istinskom srećom i ljubavlju prema bližnjima.
