General policije u penziji Obrad Stevanović preminuo je u 72. godini. Stevanović je bio istaknuta ličnost u policijskim strukturama Srbije, poznat kao jedan od potpisnika Kumanovskog sporazuma, kojim je okončana NATO agresija na SR Jugoslaviju. Njegova karijera obuhvatala je više od dve decenije službe u Ministarstvu unutrašnjih poslova, gde je obavljao različite odgovorne poslove.
Obrad Stevanović rođen je 1953. godine u Brekovu, opština Arilje. Osnovnu školu završio je 1969. godine, a Srednju školu unutrašnjih poslova u Sremskoj Kamenici 1973. godine. Nakon toga, radio je kao nastavnik i komandir nastavnog voda u Srednjoj školi unutrašnjih poslova do 1979. godine.
U periodu od 1979. do 2001. godine, Stevanović je obavljao razne izvršne i rukovodeće funkcije unutar Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srbije. Tokom svoje karijere, napredovao je od samostalnog inspektora do čina general-potpukovnika policije. Njegove dužnosti uključivale su rad kao inspektor, šef odseka i načelnik Uprave policije, kao i komandant Posebnih jedinica policije.
Pored toga, Stevanović je povremeno obavljao funkciju člana Komande i zamenika komandanta Združenog odreda policije od 1981. do 1988. godine, kao i rukovodioca Štaba Ministarstva unutrašnjih poslova za Kosovo i Metohiju u periodu od 1989. do 1995. godine. Kao pomoćnik ministra unutrašnjih poslova, Stevanović je koordinirao rad Policijske akademije i obavljao nastavu iz različitih predmeta za pripadnike policije.
Tokom rata u Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini i na Kosovu i Metohiji, komandovao je Posebnim jedinicama policije. U ovom periodu, bio je jedan od tri potpisnika vojno-tehničkog sporazuma u Kumanovu 1999. godine, čime je označen kraj NATO agresije na Jugoslaviju. Njegovo svedočenje pred Haškim tribunalom kao svedoka odbrane u slučaju protiv Jovice Stanišića i Franka Simatovića dodatno je osvetlilo njegovu ulogu tokom ratova devedesetih.
Stevanović je bio član i predsednik raznih odbora i organizacija, uključujući predsedništvo Upravnog odbora Zavoda za zaštitu zdravlja radnika MUP-a, kao i predsedništvo Streljačkog saveza Srbije. Njegov doprinos policiji i društvu prepoznat je kroz više odlikovanja, uključujući Medalju zasluga za narod, Orden rada sa zlatnim vencem i Orden jugoslovenske zastave prvog stepena.
Tokom svoje karijere, Stevanović je imao značajan uticaj na obrazovanje i obuku policijskih službenika, često delujući kao predsednik komisija za polaganje stručnih ispita. Njegova posvećenost unapređenju profesionalnih standarda unutar policije ostavila je dubok trag u instituciji.
Stevanović će biti zapamćen kao jedan od ključnih igrača u formiranju savremene policijske strukture u Srbiji, ali i kao osoba koja je značajno doprinela stabilizaciji situacije u zemlji tokom turbulentnih vremena. Njegova smrt predstavlja gubitak za mnoge koji su ga poznavali i radili s njim, a sećanje na njegovu karijeru i doprinos policiji i društvu će ostati urezano u kolektivnoj svesti.
U svetlu njegovih dostignuća i doprinosa, Obrad Stevanović ostaje simbol posvećenosti i profesionalizma unutar sistema bezbednosti Republike Srbije.
