Naučnici su konačno rešili misteriju o izgradnji piramida u drevnom Egiptu, otkrivajući rečni rukavac Nila koji je verovatno korišćen kao vodeni put za transport velikih kamenih blokova i drugih materijala potrebnih za izgradnju piramida, koji se nalazi ispod pustinjskog peska. Istraživanje Univerziteta Wilmington u Severnoj Karolini koristilo je radarske satelitske podatke, geofizička istraživanja i istraživanje tla kako bi mapirali ovaj rečni tok koji je nazvan Ahramat, protežući se na oko 64 kilometra. Otkriće je otvorilo mogućnost za pronalazak još skrivenih građevina i hramova duž toka reke.
Naučnica Eman Goneim sugeriše da je rukavac verovatno presušen ili nestao zbog dugog sušnog perioda tokom kog su pustinjski pesak polako zatrpavao korito reke. Arheolozi dugo veruju da su Egipćani koristili vodene tokove za transport velikih kamenih blokova za izgradnju piramida, ali nisu bili sigurni o tačnoj lokaciji ili veličini tih vodenih puteva u odnosu na mesta izgradnje piramida. Novo otkriće pruža nove uvide u moguće veze između geografije, klime, okoline i ljudskog ponašanja koje su uticale na odluke o izgradnji piramida na različitim lokacijama.
Piramide u Gizi stoje na platou udaljenom oko kilometar od obala reke Nila, a neke od njih imaju ceremonijalne staze koje se protežu duž reke i vode do hramova. Otkriće rečnog rukavca možda objašnjava zašto su piramide izgrađene na različitim mestima, jer su tokovi vode i korita reke evoluirali tokom vremena, što je moglo da utiče na odluke o izgradnji piramida u različitim periodima vladavine. Ovo otkriće otvara nova pitanja i mogućnosti za dalje istraživanje drevne egipatske civilizacije i njihove monumentalne građevine.
