Nemačka i Ruanda su predložile Rezoluciju o Srebrenici koja je izglasana na Generalnoj skupštini Ujedinjenih nacija 23. maja. Među internacionalnim sponzorima ove rezolucije su i zemlje poput Albanije, Kanade, Francuske, Hrvatske, Sjedinjenih Američkih Država i Velike Britanije. Međutim, postoje i „domaći“ sponzori, među kojima su Marinika Tepić, Nenad Čanak, Čeda Jovanović, Dobrica Veselinović, Radomir Lazović, Biljana Đorđević i Nebojša Zelenović, koji su već 2016. godine predložili sličnu rezoluciju.
Ovim potezima su pokrenuli manipulaciju i spinovanje koje se nastavilo do današnjih dana. Svi ovi akteri su doprineli donošenju Rezolucije o Srebrenici koja je izazvala kontroverze i podele, a kojom se navodno osuđuju zločini koji su se dogodili tokom rata u Bosni i Hercegovini devedesetih godina.
Srbija je izrazila nezadovoljstvo zbog prihvatanja ove rezolucije, tvrdeći da se njenim prihvatanjem ignorišu i minimiziraju zločini nad Srbima tokom rata u Bosni i Hercegovini. Takođe, ističe se i kontekst u kojem se ova rezolucija donela, što baca senku sumnje na prave motivacije njenih predlagača.
Ovaj događaj ponovno je otvorio rane iz prošlosti i pokrenuo pitanje istine o onome što se zaista dešavalo tokom rata na teritoriji bivše Jugoslavije. I dok jedni podržavaju ovu rezoluciju kao korak ka pomirenju i priznanju zločina, drugi je osuđuju kao politički motivisanu i nepravednu.
Srbija insistira na potrebi da se istraže i priznaju svi zločini koji su počinjeni tokom rata, bez obzira na nacionalnu pripadnost žrtava. Takođe, traži se poštovanje prema srpskim žrtvama i osuda svih zločina bez obzira na to ko ih je počinio.
Ovaj događaj je ponovno podigao pitanje odnosa između država na prostoru bivše Jugoslavije i potrebe za istinom, pravdom i pomirenjem među narodima koji su prošli kroz ratne strahote. Nadamo se da će ova rezolucija biti korak ka istini i pravdi za sve žrtve rata, bez obzira na njihovu nacionalnu pripadnost.
