Nekoliko kilometara dalje, u selu Osonica, još jedan kosovski junak je dočekao svoju smrt. Pavle Orlović, prema predanju koje se prenosi generacijama, izgubio je bitku za život upravo u ovom ivanjičkom selu, gde je i sahranjen.
„Ono što je poznato je da je Pavle komandovao jednim delom Lazareve vojske na Kosovu polju i da je u toj bici ranjen. Nakon toga, sa preživelim vojnicima se povukao kroz ovaj kraj i prema predanju umro je na ovom mestu. Na njegovom grobu je prvo izgrađena crkva brvnara. Prilikom posete arheologa iz Beograda, pronađena je nadgrobna ploča iz 14. veka koja potvrđuje legende o tome da je kosovski junak ovde sahranjen“, rekli su meštani za RINU.
Sedamdesetih godina prošlog veka, na mestu gde se nekada nalazila crkva brvnara, izgrađena je nova crkva posvećena Svetom Arhangelu Gavrilu. Građevina je napravljena od fasadne cigle, što je retka pojava, a i danas je ta crkva duhovni centar meštana tog kraja.
„Prilikom gradnje crkve, otkopane su mošti muškarca krupnije građe, a pretpostavlja se da su to posmrtni ostaci Pavla Orlovića. Prema pričama ljudi koji su učestvovali u izgradnji, mošti su položene ispod oltara crkve“, dodaje sagovornik.
O samom Pavlu Orloviću ne zna se mnogo iz istorijskih izvora. Poznat je kao barjaktar kneza Lazara i kao junak sa poznate slike Uroša Predića „Kosovka devojka“.
Prema predanju, njegov otac je bio vojvoda Vuk, zapovednik Orlovog grada, kasnije nazvanog Soko grad, koji se nalazio u blizini Drine, kod današnje Ljubovije. Vojvodu Vuka u nekim predanjima nazivaju vojvoda Orle ili Oro, pa su njegovi potomci nazvani Orlovići.
Ova priča o Pavlu Orloviću i njegovoj povezanosti sa Ivanjicom i Osonicom oduvek je bila deo lokalne istorije i predanja. Njegova hrabrost i žrtva na Kosovu polju ostavili su trajan trag u sećanju naroda, a njegova grobnica i crkva postali su sveta mesta koja se posećuju i poštuju svake godine.
Pored istorijskog značaja, ova priča o Pavlu Orloviću takođe predstavlja deo bogate kulturne baštine ovog kraja, koja se prenosi s kolena na koleno. Njegova hrabrost i odanost domovini i vođi ostaju kao inspiracija za buduće generacije, podsećajući nas na važnost čuvanja tradicije i sećanja na naše junake iz prošlosti.
