Lazareva subota, poznata i kao Vrbica, je jedan od najlepših pravoslavnih običaja koji označava dolazak proleća i buđenje prirode. Na ovaj dan, vernici sakupljaju mlade grančice vrbe, simbolizujući vitalnost i otpornost ovog drveta. Prema narodnom verovanju, ove grančice se nose u crkvu gde se stavljaju pred ikone, simbolizujući ulazak Isusa u Jerusalim. Nakon liturgije na Cveti, vrbe se blagosiljaju i odnose kućama gde se stavljaju pored ikone. Ovaj običaj simbolizuje radost i pobedu života nad smrću, najavljujući predstojeći Uskrs.
Tokom subotnje liturgije, deca nose venčiće od vrbovih grančica na glavama, simbolizujući blagoslov i zaštitu za celu porodicu. Ovi venčići imaju duboko religiozno značenje koje podseća na reči Isusa o važnosti dece. Drvo vrbe ima bogatu simboliku povezanu sa snagom, duhovnim buđenjem i stabilnošću. Pored toga, simbolizuje promenu, rast, novu nadu i isceljenje. Veruje se da vrba, ukoliko se zabode u zemlju, može izrasti u novo drvo, simbolizujući novi život.
Vrba je poznata kao izdržljivo drvo koje može podneti oluje, vetrove i poplave zahvaljujući svojoj fleksibilnosti. Deca često prave venčiće od vrbovih grančica koje nose na glavama. Ovaj praznik podseća na cikluse života, prirode i duhovne obnove, ističući vrstu kao simbol neprekidnog rasta i snage važne za održanje vere i zajednice kroz generacije.
Ovaj običaj je jedan od najlepših i najznačajnijih u pravoslavnoj tradiciji, simbolizujući radost i pobedu života nad smrću. Vrba, sa svojim mladim granama, predstavlja vitalnost i otpornost, dok njen simbolizam doprinosi duhovnoj i religioznoj dimenziji ovog običaja. Lazareva subota je prilika za zajedničko slavlje i blagoslov porodice, nagoveštavajući predstojeći praznik Uskrsa.
